Er is een brug die de hemel en aarde verbind deze heet de Rainbow Bridge.
Deze brug heet zo omdat hij uit zoveel kleuren bestaat.
Daar zijn graslanden en heuvels voor al onze speciale vrienden zodat ze kunnen rennen en samen kunnen spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn en onze vrienden zijn er warm en comfortabel.
Alle zieke en oude dieren worden hersteld in gezondheid en kracht;
die gewond of verminkt waren, worden weer ongeschonden en sterk, precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden, maar er is één klein ding: ze missen allemaal een speciaal iemand, iemand die achtergelaten is.
Ze rennen en spelen samen, maar er komt een dag waarin er één plotseling stopt en de verte in kijkt.
Zijn heldere ogen staan strak, zijn verlangende lichaam begint te trillen.
Opeens breekt hij van de groep, vliegt over het gras, sneller en sneller.
Je bent gezien, en wanneer jij en je speciale vriend elkaar eindelijk treffen, houden jullie elkaar stevig vast in dit vreugdevolle weerzien, om nooit meer apart te zijn.
De vrolijke kussen regenen op je gezicht; je handen aaien de liefdevolle kop, en je kijkt nog een keer in die vertrouwde ogen, zo lang weg uit je leven, maar altijd aanwezig in je hart.
Dan passeer je de Rainbow Bridge, samen!
schrijver: onbekend
Achter de Regenboog
Hoeveel ik ook hield van het leven dat we hadden en alles wat we deden,
Ik was zo ontzettend moe en wist dat mijn tijd op aarde aan het vervagen was.
Ik zag toen een buitengewoon beeld van een zorgenvrije plaats, waar iedereen elkaar weer kan ontmoeten voor eeuwig.
Ik zag de prachtigste Regenboog en aan de andere kant daarvan waren mooie, rijke weiden groen en uitgestrekt!
Je kan rennen door de weiden zo ver als je oog kan zien.
Er zijn honden van elk soort, zo gezond als een hond maar kan zijn!
Mijn eigen oude lichaam was jong en genezen.
Ik wilde samen met hen gaan rennen, maar ik had nog iets te doen.
Ik wilde je een bemoediging geven en je vertellen dat het goed met mij is.
Dat deze plek werkelijk fantastisch is, toen een schitterende gloed zich een weg baande door de nacht.
Het was de gloed van vele heldere, sterk en krachtige brandende kaarsen
En toen wist ik dat het jouw liefde bevatte in de schitterende gouden schaduwen.
Want al zijn we dan niet samen zoals we dat gewend waren, we zijn nog steeds verbonden door een koord dat niemand kan zien.
Dus steeds als je het nodig hebt me te vinden, we zijn nooit ver van elkaar verwijderd.
Als je zoekt achter de Regenboog en luistert met je hart.
